Dnia 9.II. 1958 r. o godz 16.00 czasu Greenwich w Światowej Agencji Ostrzegawczej w Fort Belvoir została nadana do wszystkich Regionalnych Ośrodków Ostrzegawczych następująca depesza:
Światowa Agencja Ostrzegawcza MGR – Waszyngton dn. 9 (lutego) godz 16.00. Zawiadomienie Międzynarodowego Roku Geofizycznego nr 254. Alert rozpoczyna się natychmiast 09/1600Z AGIWARN – dzień i godzina ogłoszenia alertu.
Kilka minut później Regionalne Ośrodki Ostrzegawcze w Moskwie, Tokio, Paryżu, w Hadze i Dormstacie (Fort Belvoir, oddalony o 32 km od Waszyngtonu, pełnił równocześnie funkcje Regionalnego Ośrodka Ostrzegawczego dla półkuli zachodniej) przekazały tę depeszę do 65 Narodowych Ośrodków Ostrzegawczych.
O godz 16.45 cz. Gr., z ośrodka w Moskwie, depesza ta .przyjęta była przez Polski Ośrodek Łączności w Warszawie zorganizowany przy Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym.
Wiadomość ta przekazana została w ciągu godziny wszystkim 50 polskim stacjom i obserwatoriom. W ten sposób około godz 18.00 cz. Gr. obserwatorzy na stacjach polskich wiedzieli już, że „Alert nr 254 rozpoczyna się natychmiast”. Depesza ta posiadała szczególną treść, znaczyła bowiem, że zwiększyło się prawdopodobieństwo wystąpienia pewnych zjawisk geofizycznych wskutek pojawienia się na tarczy słonecznej wyjątkowo aktywnych obszarów: zwiększyło się prawdopodobieństwo wystąpienia na Słońcu tzw. rozbłysków, w otoczeniu Ziemi jest możliwość zaburzeń magnetycznych, jonosferycznych, promieniowania kosmicznego, i w najbliższym czasie istnieje możliwość ogłoszenia przez Światową Agencję tzw. „Specjalnego Interwału Światowego”. W związku z tym należało zagęśoić w czasie terminy przeprowadzanych obserwacji, włączyć dodatkowe przyrządy rejestrujące, wykonać specjalne obserwacje.
Leave a reply