BADANIA MIĘDZYNARODOWEGO ROKU GEOFIZYCZNEGO

4.X.1957 r. cały świat został zelektryzowany wiadomością, że w Związku Radzieckim, w ramach III MRG wystrzelono pierwszego sztucznego satelitę Ziemi. Tłumy ludzi na całym świecie z lornetkami w rękach oczekiwały o świcie i o zmierzchu na jego przelot.

Wkrótce potem nastąpiły dalsze rewelacje: Sputniki II i III, Explo- rery, Vanguardy, Pioniery i wreszcie Łunniki. Te wspaniałe osiągnięcia techniki silnie oddziaływają na wyobraźnię współczesnego człowieka realizując marzenia, które jeszcze kilkanaście lat temu jedynie najwięksi fantaści ośmielali się wypowiadać.

Nic więc dziwnego, że przeciętnemu człowiekowi Rok Geofizyczny kojarzy się przede wszystkim ze sztucznymi satelitami, które zresztą znalazły się w herbie III MRG jeszcze na długo przed ich wystrzeleniem.

Jest to jednak symbol niezupełnie charakteryzujący tę olbrzymią imprezę, O ile bowiem badania za pomocą sztucznych satelitów (przynajmniej w tym zakresie, w jakim są prowadzone obecnie) byłyby zupełnie możliwe bez Roku Geofizycznego, o tyle istnieją działy geofizyki, dla których taka olbrzymia maszyna pogłębionej i uzgodnionej współpracy międzynarodowej była absolutnie nieodzownym warunkiem jakiegokolwiek poważniejszego postępu. Do tych działów należy w pierwszym rzędzie meteorologia.

Sprecyzujmy dokładnie, czym zajmuje się ta w gruncie rzeczy bardzo słabo spopularyzowana, choć często przez użytkowników nieudanych prognoz, wykpiwana nauka. Meteorologia jest nauką, która na podstawie metod matematyczno-fizycznych bada takie zjawiska atmosferyczne, jak: wiatr, chmury, deszcze itp., czyli to, co się potocznie rozumie pod mianem pogody.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>