Szybki rozwój techniki, jaki cechuje Okres ostatniego dwudziestolecia, zaznaczył się poważnymi osiągnięciami również i w najmłodszej gałęzi akustyki – technice ultradźwiękowej. Dotyczą one zarówno znacznego ulepszenia znanych już poprzednio metod wytwarzania i wykorzystywania ultradźwięków, konstrukcji odpowiedniej aparatury, jak też i odkrycia szeregu nowych możliwości zastosowania w nauce i technice.
W dziedzinie zastosowań zarysowały się w tym okresie dwa główne kierunki: zastosowanie bierne oraz zastosowania czynne. Pierwszy z nich objął klasę zagadnień dotyczących takich zastosowań fal ultradźwiękowych, w których służą one do uzyskania odpowiednich informacji o własnościach i strukturze badanych materiałów czy przedmiotów. Przykładem mogą tu być nie niszczące badania materiałów, wyznaczanie stałych materiałowych, badanie złóż geologicznych, pomiary morskie, zastosowania w nawigacji i tym podobne. Kierunek drugi reprezentuje olbrzymia ilość zastosowań, w których ultradźwięki wykorzystane są do wywoływania lub przyspieszania szeregu procesów fizycznych, bądź chemicznych w rozmaitych ośrodkach i uzyskanie na tej drodze pożądanych zmian w strukturze poddawanych naddźwiękowianiu ciał, roztworów i zawiesin. Zaliczamy również do niego grupę zagadnień wchodzących w zakres tak zwanego biologicznego działania ultradźwięków.
Problemy zastosowań czynnych stały się w ostatnich latach przedmiotem dużego zainteresowania ze strony naukowców i techników na całym świecie: przedstawiają bowiem nie tylko poważne wartości poznawcze, lecz również mają wielkie znaczenie praktyczne ze względu na szerokie możliwości wykorzystania wyników z tej dziedziny w wielu gałęziach przemysłu, biologii i medycyny.
Leave a reply