Przemysł precyzyjny ma często za zadanie dokładne oczyszczenie powierzchni przedmiotów. Różne metody miały za zadanie nie tylko usunięcie resztek oleju lub smaru, lecz również i zanieczyszczeń, jakie stanowią pozostałości substancji użytych w procesie obróbki, szlifowania itd, W przypadku przedmiotów o skomplikowanych kształtach czyszczenie takie przedstawia zawsze poważne trudności i często musi być uzupełniane ręcznie. Sposób ten żmudny i czasochłonny daje się obecnie zastąpić ultradźwiękową metodą, pozwalającą na dokładne i szybkie czyszczenie przedmiotów o złożonych kształtach i wykonanych z różnych materiałów. Opiera się ono na poznanym już przez nas dyspergującym działaniu ultradźwięków w ośrodkach ciekłych. Jak wykazały badania, proces ten zachodzić może zarówno przy niskich częstościach ultradźwiękowych, jak również i w obszarze wysokich częstości od 300 do 1000 kHz. Mechanizm jego jest jednak w obu przypadkach nieco różny. Częstotliwości niższe nadają się szczególnie do usuwania stosunkowo trwałych warstewek lakieru, farby itp. zanieczyszczeń, przy czym zasadniczą rolę spełnia tu kawitacja. Częstości wyższe są szczególnie korzystne dla usuwania luźno związanych z powierzchnią przedmiotów cząstek, jak np. w przypadku zanieczyszczeń olejem, tłuszczem itp. Wybór odpowiednich częstości zależy również w poważnym stopniu od rodzaju i wymiarów przedmiotu poddawanego czyszczeniu. Dla większych przedmiotów korzystniejsze są częstości niskie, co wiąże się ze słabym ogniskowaniem wypromieniowa- nych przez przetwornik fal ultradźwiękowych i docieraniem ich na skutek zjawiska ugięcia nawet do miejsc nie nadżwiękawianych bezpośrednio. W metodzie tej ważne jest również stosowanie odpowiedniej cieczy, w której przeprowadza się oczyszczenie: zwykłe używa się dla tych celów benzyny, alkoholu, czterochlorku węgla, trójchloro-etylenu lub wody.
Leave a reply