Automatyczne maszyny cyfrowe od chwili swego powstania zafascynowały zarówno popularyzatorów wiedzy, jak i autorów fantazji naukowych. Jednakże temat, który w sferze fantazji stał się doskonałym ..samograjem”, okazał się trudny w rzetelnej popularyzacji. Przyczyna, jak mi się wydaje, nie leży tutaj w braku wypracowania odpowiednich metod popularyzacji, lecz w ciągłych zmianach obrazu osiągnięć dokonywanych w tej dziedzinie. Autor nawet bezpośrednio zajmujący się problemami maszyn cyfrowych boi się zaryzykować przewidywania dalszych osiągnięć, kierunków rozwoju itp., aby zanim praca ukaże się w druku poglądy jego nie ulegały dezaktualizacji. Piętnastoletnia historia rozwoju tej dziedziny wiedzy dostarcza wiele przykładów pomyłek w ocenie sytuacji, rewelacji naukowych, których życie było krótkotrwałe i poglądów, które dopiero po latach uzyskały pełne zrozumienie. Tak np. w latach 1946-1948 wszelkie problemy ogniskowały się wokół nowych osiągnięć natury technicznej. Wydawało się, że zbudowanie maszyn prostych i szybko liczących będzie stanowiło zasadniczy przełom w metodach pracy techników i naukowców. Jednakże bardzo szybko wyszło na jaw, że automatyzacja klasycznych obliczeń balistycznych czy geodezyjnych nawet w części nie wyczerpuje zastosowań tych aparatów. Dalszy rozwój i obniżenie kosztów nowej techniki budowy aparatów tego typu postawił je w kręgu zainteresowań instytucji przemysłu cywilnego oraz naukowców wielu nowych dziedzin wiedzy, które, jak np. ekonomia, niewiele miały dotychczas wspólnego z obliczeniami na większą skalę. Zapotrzebowanie
Leave a reply