Dla silników szybkobieżnych wystarczą liczby cetanowe 45-50, dla silników średnioobrotowych wystarczy 35, dla wolnoobrotowych – 25. Oleje pochodzenia węglowego posiadają niskie liczby cetanowe i należy je uszlachetniać albo przez dodatek olejów o wysokiej liczbie cetanowej (np. olej z syntezy Fischer-Tropscha), albo przez dodatek małych ilości substancji przyśpieszających spalanie, np. azotan etylowy.
Oleje opałowe otrzymuje się jako pozostałości po destylacji ropy. Wartość opałowa tych olejów jest wysoka: około 10 000 kcal/kg. Są one wygodne w użyciu, pozwalają na łatwą regulację płomienia, spalają się bez popiołu i bez dymu. Dzięki zaletom paliwa w postaci płynnej, próbowano połączyć je z zaletami paliwa stałego – węgla, a wyłączyć wady obu.
Powstała więc myśl preparowania tzw. paliwa koloidalnego, które jest mieszaniną oleju opałowego ze sproszkowanym węgłem. Zyskuje się tu zwiększenie pojemności bunkra o 40°/o przy tej samej ilości kalorii. Stosuje się cząstki węgla wielkości od 2 do 65 mikronów. Stosunek ilości węgla do oleju wynosi zwykle 40 : 60. Przy doborze odpowiedniej wielkości cząstek węgla i odpowiednich stabilizatorów, mieszanina ta jest trwała co najmniej pół roku. Takie paliwo stosowano na okrętach wojennych.
Leave a reply