Nieco mniej niż spitsbergeńska znana jest wśród szerokiej publiczności wyprawa do Wietnamu, chociaż specjalności ściśle geofizyczne były na niej jeszcze bardziej bogato reprezentowane niż na Spitsbergenie. Polscy geofizycy w ścisłej współpracy ze swymi wietnamskimi kolegami uruchomili i prowadzili dwa obserwatoria geofizyczne: Phu-Lien koło portu Haiphong oraz położone wysoko w górach obserwatorium Cha-Pa. Oba te obserwatoria posiadały stacje meteorologiczne I rzędu, a ponad to w Phu- -Lien został rozbudowany ośrodek badań aktynometrycznych. W Cha-Pa istniała nowoczesna stacja aerologiczna oraz ośrodki badań nad elektrycznością atmosferyczną, radiometeorologią i radioaktywnością atmosfery.
Jeżeli chodzi o wyniki, to trudno tu oczywiście mówić o rewelacjach. Meteorologia, co już niejednokrotnie było podkreślane, jest nauką, w której rewelacje mogą wystąpić dopiero po zebraniu wyników pracy wielu ofiarnie pracujących ośrodków pomiarowych i badawczych na całej kuli ziemskiej lub przynajmniej na dużych jej obszarach. Toteż największym osiągnięciem naszych meteorologów, zarówno w kraju, jak i na wyprawach, było to, że w ciągu 19 miesięcy III MRG starannie wykonywali tę część zadań, która została im wyznaczona przez plan tej wielkiej międzynarodowej imprezy naukowej.
Oczywiście, zdarzały się wyniki bardzo interesujące, choć w świetle zadań III MRG raczej drugoplanowe. Takim wynikiem było na przykład wielokrotne zaobserwowanie w Cha-Pa w czasie pomiarów aerologicz- nych tzw. superdiabatycznego gradientu temperatury, tj. spadku temperatury z wysokością, wynoszącego więcej niż 1°C/100 m. Zjawiska takie są zjawiskami nietrwałymi i dlatego utrzymują się jedynie przez krótkie okresy czasu i to głównie w pobliżu nagrzanej powierzchni Ziemi: z tego powodu obserwowane są bardzo rzadko. Tymczasem w Cha-Pa obserwowano je wyjątkowo często i to na dużych wysokościach dochodzących
Radiometeorologią zajmuje się badaniem rozchodzenia się fal radiowych w atmosferze, pochodzeniem radiowych zakłóceń atmosferycznych oraz zależnością tych zjawisk od stanu pogody. Podstawowe problemy do 17 km. Fenomen ten stał się przedmiotem kontynuowanych badań naukowych. III MRG dobiegł końca. Tysiące pracowników technicznych i naukowych opracowuje obecnie uzyskane materiały. Wkrótce staną się one przedmiotem dociekań najpoważniejszych ośrodków naukowo-badawczych na świecie. Może dzięki ich wysiłkom na pytanie, interesujące zawsze każdego z nas: „Jaka będzie zima w tym roku?” – odpowie nie tylko stary gazda góralski, ale także meteorolog i to w oparciu o rzetelną wiedzę, gwarantującą pewność jego wypowiedzi.
Leave a reply