W masowym zastosowaniu promieniowania do konserwowania żywności jednym z najważniejszych czynników decydujących o opłacalności tej metody jest możliwie niska cena zużywanego w tym celu promieniowania. Względy powyższe sprawiają, że procesy te muszą opierać się na wykorzystaniu najtańszego promieniowania wykorzystywanych w pobliżu reaktora wypalonych prętów paliwa jądrowego. Można stosować w tym celu specjalne reaktory. Przykładem takiego specjalnego reaktora może być urządzenie zaprojektowane na zamówienie Korpusu Kwatermistrzostwa Armii USA, Charakterystyczną cechą tego urządzenia jest osłonięcie rdzenia reaktora atomowego płaszczem, zawierającym roztwór wodny siarczanu indu. Ind pochłania chciwie neutrony wytwarzane w procesie rozszczepienia przebiegającym w jądrze reaktora zamieniając się w promieniotwórczy izotop – 116In. Aby umożliwiać utrzymanie się na odpowiednim poziomie reakcji lawinowego rozszczepienia, wobec dużego pochłaniania neutronów przez ind, w rdzeniu reaktora stosuje się jako paliwo uran silnie wzbogacony, zawierający znacznie większy niż zwykły uran procent ulegających rozszczepieniu jąder 235U, z mniej łapiących neutrony i nie ulegających rozszczepieniu jąder 238U.
Dziedziną, w której działanie promieniowania jest praktycznie wykorzystywane już od lat jest terapeutyka. Odkrycie niszczącego dla życia działania promieniowania rentgenowskiego i promieniowania radu zostało jeszcze przed II wojną światową wykorzystane w medycynie do niszczenia lub co najmniej hamowania rozwoju tkanek nowotworowych. Wykorzystuje się tu fakt, że promieniowanie specjalnie aktywnie atakuje tkanki znajdujące się w stadium intensywnego rozwoju, a tkanka nowotworowa jest przykładem tkanki tego rodzaju. Innymi tkankami specjalnie czułymi na promieniowanie, z tego samego względu, są organa rozrodcze i szpik kostny, w którym wytwarzane są czerwone ciałka krwi. Ten ostatni fakt sprawia, że najczęściej spotykanym objawem zatrucia promieniowaniem jest białaczka. Ciekawy przykład zastosowania wywołującego bezpłodność działania promieniowania został zreferowany we wrześniu 1959 r. na konferencji naukowej Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Warszawie. W USA wyhodowano olbrzymie ilości samców pewnego gatunku much (gzy bydlęce), poddano je niszczącemu plemniki napromieniowaniu i wypuszczono na wolność w południowych stanach USA. Bezpłodność samców sprawiła, że ze zniesionych przez jałowo za- płodnione samice jajeczek muchy się nie wylęgły i po kilkakrotnym powtórzeniu procesu w okolicach tych gzy zostały wytępione.
Leave a reply