Najważniejszym produktem utleniania olefinów jest tlenek etylenu. Można ten związek otrzymać przez bezpośrednie utlenianie etylenu lub przez chlorohydrynę. Metoda bezpośredniego utleniania znajduje coraz większe zastosowanie, gdyż w całym świecie odczuwa się niedobór chloru, potrzebnego w reakcji chlorohydrynowej.
Tlenek etylenu należy do najreaktywniejszych związków organicznych. Jego produkcja w 1956 r. w Stanach Zjednoczonych wynosiła 550 tys. ton, z czego skierowano do produkcji glikolu etylenowego 64%, poliglikoli 11%, środków piorących 10%, etanolaminy 8%, akrylonitrylu 5%. Otrzymywany glikol etylenowy znajduje główne zastosowanie jako płyn do chłodnic samochodowych (80%), zmiękczacz do celofanu (6%), surowiec do producji materiałów wybuchowych (5%), surowiec do produkcji włókna sztucznego terylen (4%).
Dalszymi zastosowaniami tlenku etylenu są produkty reakcji z alka- licelulozą, którą pod nazwą Cellosize stosuje się w przemyśle tekstylnym. Ważne znaczenie mają rozpuszczalniki typu Cellosolve i Carbitol dla nitrocelulozy, szelaku oraz w przemyśle kosmetycznym. Produkt reakcji tlenku etylenu z amoniakiem, trójetanolamina, używana jest jako dodatek do smarów, do środków kosmetycznych (kremy do golenia) oraz jako związek służący do odsiarczania gazów.
Tlenek etylenu z cjanowodorem tworzy akrylonitryl, surowiec do produkcji kauczuku syntetycznego (buna N), włókien sztucznych typu orlon, dralon oraz estrów poliakrylowych. W końcu z tlenku etylenu produkuje się środki myjące dla przemysłu tekstylnego (alkilofenole, igepon A i T) oraz środki owadobójcze (gaz T, Certox).
Na zakończenie przeglądu najważniejszych produktów otrzymywanych z chlorowania etylenu lub tlenku etylenu przedstawiono schemat możliwości produkowania mas plastycznych i włókien sztucznych z etylenu.
Leave a reply