ULTRADŹWIĘKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE CZ. II

Nadżwiękowianie bakterii i wirusów w przypadku małych natężeń wywołuje znaczne pobudzenie ich wzrostu. Natężenia wyższe prowadzą do ich zniszczenia. Wielkość natężenia, jak też i czas nadźwiękowiania, jakie konieczne są do całkowitego zniszczenia szczepu bakteryjnego, zależą przede wszystkim od rodzaju bakterii. Główną przyczyną tego niszczącego działania ultradźwięków jest znane nam już zjawisko kawitacji oraz efekty termiczne, polegające na lokalnych wzrostach temperatury.

Obserwując z pomocą mikroskopu elektronowego nadźwiękowiane preparaty różnych bakterii udało się wyjaśnić w niektórych przypadkach charakter zmian wywoływanych przez drganie ultradźwiękowe: przedstawia je poglądowo rysunek 26a, b, c, d, e, f. Na rysunku a i b widzimy zdjęcie bakterii gruźlicy (laseczki Kocha) w powiększeniu około 30 tysięcy razy. Rysunek a przedstawia nienadźwiękowioną pałeczkę bakterii, na rysunku b widoczne są zniszczenia bakterii pod działaniem ultradźwięków. Na rysunku c id przytoczone są zdjęcia innego rodzaju bakterii powiększonej 11 tys. razy. Rysunek c przedstawia bakterie przed na- dźwiękowianiem, rysunek d po kilku minutowym działaniu ultradźwięków, przy częstości 700 kHz. Jak widać, w rezultacie nadźwiękowiania wyraźne poprzednio kontury bakterii uległy jakby rozmyciu, zmieniając znacznie swój kształt. Na rysunku e i f przedstawione są efekty nadźwiękowiania wirusa grypy. Jakkolwiek zmiany te nie są tu tak wyraźne, to jednak, jak wykazało doświadczenie, nadźwiękowienie wirusa zmniejszyło tysiące razy jego aktywność.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>