W ostatnich latach ukazała się za granicą poważna ilość prac poświęconych zbadaniu zjawisk zachodzących w warunkach ultrawysokich ciśnień i omawiających technikę ich wytwarzania. Pod pojęciem ultrawysokich ciśnień rozumie się tu ciśnienia powyżej kilku tysięcy atmosfer, tj. przekraczające dotychczas stosowane ciśnienia w technice.
Dla jasności warto przypomnieć na wstępie kilka wielkości ciśnień występujących w przyrodzie i otrzymywanych sztucznie. Ciśnienia podane są w atmosferach fizycznych (Atm). 1 Atm = 1,033 kG/cm2.
I tak np. ciśnienie w pompie ręcznej do pompowania opon wynosi 2—3 Atm, w kotłach parowych dochodzi do 500 Atm, w lufie artyleryjskiej do 6000 Atm, przy uderzaniu pocisku karabinowego o płytę pancerną do 100 tys. Atm, ciśnienie czoła zwykłej fali detonacyjnej dochodzi do około 300 tys. Atm, a ciśnienie na granicy jądra ziemi wynosi około 1,4 10e Atm. Ciśnienie wewnątrz niektórych gwiazd dochodzi do około 1013 atmosfer,
W niektórych z wymienionych przykładów powstaje ciśnienie statyczne, w innych tylko chwilowe, czyli tzw. dynamiczne. Szereg przodujących pod względem technicznym i naukowym państw oraz niektóre większe organizacje przemysłowe na zachodzie, doceniając perspektywiczność prowadzonych badań w warunkach wysokich ciśnień oraz przewidując niewątpliwe korzyści, mogące wypływać z tych badań dla nauki i przemysłu, finansują szybki rozwój tych badań, co z kolei przyczyniło się do powstania dużej ilości dobrze wyposażonych instytutów i laboratoriów wysokich ciśnień.
Leave a reply