Procesy utleniania węglowodorów parafinowych przebiegają różnie, w zależności od wielkości cząsteczek. I tak inaczej przebiega ten proces przy przerobie metanu, inaczej propanu i butanów, a inaczej przy ciężkich węglowodorach typu parafin.
Celem utleniania propanu i butanu jest otrzymanie jako końcowych produktów formaldehydu i kwasu octowego, przy czym ważnym produktem przejściowym w tych procesach jest aldehyd octowy. Proces utleniania jest obecnie coraz szerzej stosowany i posiada wiele odmian.
Stosuje się do utlenienia powietrza, przy czym proces prowadzi się w fazie gazowej lub płynnej. Stosuje się katalizatory lub nie. W wyniku tego procesu poza podstawowymi produktami reakcji otrzymuje się związki, które można uważać za zanieczyszczenie, ale obecność ich wskazuje na możliwości prowadzenia tego procesu, w różnych kierunkach przy dobieraniu takich parametrów jak temperatura, katalizator i ciśnienie. To, co dziś nazywamy zanieczyszczeniem i co utrudnia nam wydzielenie podstawowych produktów, jutro może stać się głównym produktem. Ta właśnie możliwość elastycznego prowadzenia procesu jest najbardziej frapującą cechą techniki produkowania chemikaliów z ropy i gazu ziemnego.
Formaldehyd posiada podstawowe znaczenie przy produkcji przeróżnych mas plastycznych, przy czym główną reakcją doprowadzającą do ich powstawania jest kondensacja. Tak powstaje bakelit, żywice fenolowe, mocznikowe, melaminowe i alkidowe. Kwas octowy – poza bezpośrednim stosowaniem jako środka pomocniczego w farbiarstwie, garbarstwie i przemyśle tekstylnym – przerabia się z gliceryną na plastyfikator, z acetylenem daje polioctan winylu, chlorowany zaś kwas chlorooctowy. Piroliza kwasu octowego doprowadza do bezwodnika kwasu octowego, bardzo ważnego surowca dla produkcji jedwabiu.
Leave a reply