ZAGADNIENIA I REZULTATY BADAN SEJSMOLOGICZNYCH CZ. II

Wzdłuż zachodnich wybrzeży Pacyfiku skupiają się ogniska najbar- dziej silnych i najczęstszych trzęsień Ziemi. To rozmieszczenie ognisk wstrząsowych podaje załączona mapa (rys. 1), na której wydzielone są tylko trzęsienia płytkie (głębokość ognisk 0-70 km). Rozmieszczenie ognisk średnio głębokich (70-300 km) i głębokich (300-700 km) jest podobne. Mapa ta, zaczerpnięta z książki Gutenberga i Richtera, dotyczy wyłącznie najsilniejszych trzęsień o magnitudzie powyżej 7. Magnitudą okre śla się wielkość trzęsienia Ziemi, obliczoną w odpowiedni sposób z maksymalnych drgań gruntu na stacji rejestrującej. Zależność magnitudy od energii trzęsienia była przedmiotem licznych studiów. Zależność ta wyraża się wzorem następującym: log E = o -!- bM.

Współczynniki a, b są na ogół różne u różnych autorów. Obecnie przyjmuje się: a = 11, b = 1,6: a więc magnituda 7 odpowiada energii nieco większej niż 1022 erg.

Rozpatrując omawianą mapę rozkładu ognisk silnych trzęsień możemy zauważyć, że ogniska w zachodniej części Pacyfiku koncentrują się wzdłuż charakterystycznych dla tego obszaru – łuków wysp i towarzyszących im głębokich rowów oceanicznych. Nasuwa to myśl o związku tych specyficznych form rzeźby z działalnością i występowaniem trzęsień Ziemi. Dla lepszego wyjaśnienia sytuacji podany jest na wykresie typowy przekrój pionowy rzeźby powierzchni Ziemi oraz rozkład ognisk trzęsień wzdłuż tego przekroju (rys, 2). Ogniska głębokie są systematycz- nie przesunięte na zachód. Ogniska trzęsień leżą na ogół wzdłuż płaszczyzny, nachylonej do powierzchni Ziemi mniej więcej pod kątem 60° (tzw, płaszczyzna hypocentralna). Na załączonym schemacie (rys. 3) zestawiona jest budowa Ziemi oraz rozkład napięć charakterystycznych dla omawianego terenu.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>