Ropę naftową wydobywa się z głębi ziemi. Ropie towarzyszą często: gaz ziemny, asfalt i łupki bitumiczne. Gaz ziemny występuje także w postaci oddzielnych pól gazowych, gdzie nie ma ropy. Łupki bitumiczne są to skały przepojone organiczną substancją palną, zbliżoną bardziej do węgli sapropelowych niż do ropy. Ropa naftowa występuje dość nierównomiernie w różnych częściach świata, sprawiając, że często pustynny, biedny kraj, po odkryciu na jego terenie źródeł ropy, stawał się bardzo ożywiony i bogatszy. Odkryte przed kilku laty źródła ropy na Saharze, jeżeli okażą się dość bogate, mogą zmienić oblicze tej olbrzymiej pustyni.
Światowe zasoby ropy naftowej są oceniane bardzo niepewnie. Od szeregu lat słyszy się, że światowe zapasy wystarczą jeszcze na 10, 15, 25 lat. Lata mijają, a zasoby zamiast zmniejszać się, wciąż powiększają się, pozwalając z nowych źródeł zwiększać wciąż wydobycie. Ocenę zasobów ropy w roku 1953 oraz poziom wydobycia w tym samym roku ilustruje tablica 12 i 13.
W skład ropy naftowej wchodzą węglowodory szeregu parafinowego, aromatycznego i naftenowego oraz w zmiennych ilościach zanieczyszczenia w postaci związków siarki i azotu. Węglowodory parafinowe o ogólnym wzorze C„H2n+2> przy n 1 do 4 są gazowe, przy n = 5 do 16 płynne, a wyżej półstałe i stałe. Węglowodory szeregu naftenowego, tzw. cy- kloparafiny, mają ogólny wzór C„H2n, należą do najczęściej spotykanych składników ropy naftowej, a zwłaszcza frakcji wyżej wrzących, a więc olejów. Węglowodory szeregu aromatycznego, o ogólnym wzorze CnH2n-6> występują we wszystkich prawie typach ropy, zwłaszcza we frakcjach lżejszych. Kopy parafinowe, zawierające ponad 70fl/o węglowodorów tego szeregu, występują przeważnie w Pensylwanii, Texasie i w Alzacji. Ropy naftenowe są najczęściej spotykane w Kalifornii, Wenezueli, Baku, Mało- polsce, Austrii, Słowacji, na Borneo, na Jawie. Poza tym występują ropy o charakterze mieszanym. Szczegółowa klasyfikacja ropy naftowej opracowana przez amerykańskie Bureau of Mines przyjmuje dziewięć grup
Leave a reply