KROTKI RYS HISTORYCZNY

Doświadczenia nad wysokimi ciśnieniami, a w szczególności badania ściśliwości cieczy rozpoczęto jeszcze w XVIII w. Badano i wykazano ściśliwość wody (Canton 1764), prowadzono próby skraplania gazów (Natterer 1850) i pomiary ściśliwości gazów i cieczy (Caillettet i Amagat 1869—1893), analizowano przebieg krzywej krzepnięcia czystych cieczy i roztworów (Tamman 1893) oraz prowadzono pierwsze badania ściśliwości różnych pierwiastków (Richards 1903).

Fizycy rozpatrywali wpływ ciśnienia na zmiany własności optycznych wody, na zmiany własności elektrycznych metali oraz inne zjawiska zachodzące w warunkach wysokich ciśnień. Ciśnienia na ogół nie przekraczały 3000 Atm na skutek niedoskonałości używanej do tych prac aparatury.

Największe jednak zasługi na polu rozwoju badań w dziedzinie wysokich ciśnień położył Bridgman (1906), który w okresie blisko pół wieku przeprowadził bardzo dużą ilość prac, przekraczających pod względem osiągniętego zakresu ciśnień (do 400 tys. Atm), różnorodności zbadanych zjawisk i dokładności otrzymywanych wyników wszystkie poprzednie prace z tej dziedziny.

Bridgman udoskonalił w znacznym stopniu aparaturą stosowaną przy wytwarzaniu i pomiarze wysokich ciśnień. Przez skonstruowanie i wprowadzenie (w roku 1914) usprawnionego sposobu uszczelniania aparatury za pomocą uszczelki, opartej na zasadzie ,,niekompensowanej powierzchni” (unsupported area), stało się możliwe podniesienie ciśnienia do wysokości uzależnionej wyłącznie od wytrzymałości elementów metalowych aparatury (np, tłoka, cylindra), a nie od sposobu jej uszczelniania.

Te i późniejsze prace Bridgmana stanowią podstawę do dalszych prac w dziedzinie wysokich ciśnień i niemal wszystkie następne prace nawiązują do nich.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>