Podstawowym związkiem nieorganicznym, którego produkcja bazuje na procesach petrochemicznych, jest amoniak. Syntezę jego opiera się na wodorze otrzymywanym z przeróbki metanu. W roku 1956 75% produkcji amoniaku w Stanach Zjednoczonych było oparte na wodorze z rozkładu metanu. Amoniak jest półproduktem dla kwasu azotowego i nawozów azotowych, o których znaczeniu nie trzeba chyba wspominać. Produktem reakcji amoniaku z dwutlenkiem węgla jest mocznik, używany jako nawóz sztuczny, dodatek do karmy dla zwierząt hodowlanych oraz w przemyśle mas plastycznych.
Drugim produktem nieorganicznym jest siarka. Występuje ona czasami w gazie ziemnym w ilościach kilku do piętnastu nawet procent w formie siarkowodoru. Poza tym w czasie destruktywnej przeróbki ropy wydzielają się poważne ilości siarkowodoru w wyniku rozkładu różnych organicznych połączeń siarkowych. Przy powiększaniu się produkcji ropy naftowej daje się zauważyć wzrost produkcji rop zawierających 2 i więcej procent siarki, Z tego też powodu należy się liczyć z powiększaniem ilości siarkowodoru z przeróbki ropy. Siarkowodór wydziela się z mieszaniny gazów przez adsorbowanie go w roztworze dwuetanolaminy w instalacjach podobnych, jakich używa się w adsorp- cyjnej metodzie odzyskiwania gazów płynnych z gazu ziemnego. W dal szym ciągu jego przeróbki utlenia się go do dwutlenku siarki i dalej doprowadza do kwasu siarkowego lub w specjalnych warunkach otrzymuje się czystą siarkę. Tę ostatnią metodę zastosowano w Lacq (Francja), gdzie produkcja siarki staje się jednym z podstawowych artykułów chemicznych. Produkcja kwasu siarkowego w zakładzie petrochemicznym ma często charakter autarkiczny, gdyż używany on jest dla celów własnych do selektywnego wydzielania olefinów, produkcji alkoholu etylowego, jako środek do sulfonowania itd.
Leave a reply