23 sierpnia 2015
Posted in Technika
Najczęściej stosowanym dla celów chemii radiacyjnej źródłem cząstek alfa są naturalne pierwiastki promieniotwórcze, jak np. rad, radon itp. Alternatywnym źródłem promieniowania alfa i jedynym praktycznym źródłem promieniowania protonowego są akceleratory. Klasycznym przykładem akceleratora przyspieszającego cząstki naładowane, takie jak cząstki alfa lub protony, do szybkości potrzebnych w chemii radiacyjnej, może być cyklotron. Jest to urządzenie metalowe w kształcie spłaszczonego walca składającego się z dwu wydrążonych połówek. Walec ten umieszczony jest między biegunami wielkiego elektromagnesu. Do obu połówek walca doprowadzone są elektrody wywołujące między nimi różnicę potencjałów rzędu kilku tysięcy woltów. Wewnątrz walca, w wydrążonej przestrzeni, znajduje się pod bardzo małym ciśnieniem gaz, którego jony chcemy przyspieszać (np. wodór, deuter, hel) i elektrody wywołujące jonizację gazu. Wytworzone dzięki jonizacji jony rozpędzają się między połówkami walca do szybkości odpowiadającej panującej tam różnicy potencjałów, a następnie biegną po torze zbliżonym do koła pod wpływem zakrzywiającego ich bieg pola magnetycznego. W chwili, gdy jony po przebiegnięciu połowy obwodu znajdą się znowu w pobliżu granicy dwóch połówek walca, napięcie między połówkami (zmienne) zdążyło akurat zmienić swój kierunek i jony zostają ponownie przyspieszone. Proces powtarza się wielokrotnie i jony za każdym półobrotem uzyskują następny impuls energetyczny, zaczynają biec po spirali i trafiają wreszcie w specjalne okienko na zewnętrznej części walca.
Read More