W dobie międzywojennej wystąpiło wzmożenie i rozszerzenie chemicznej przeróbki węgla w Niemczech, gdzie opracowano metody produkcji paliw i parafin, wychodząc w zasadzie z węgla lub tlenku węgla. Było to spowodowane sytuacją gospodarczą Niemiec, brakiem ropy oraz chęcią uniezależnienia się od importu tego surowca, który znajdował się w rękach Anglosasów.
Inwestycje z tym związane były bardzo kosztowne i na ogół uznaje się, że ta droga produkcji paliw płynnych nie może konkurować z ropą naftową i produktami jej przeróbki. W okresie drugiej wojny światowej te zasady ekonomiczne nie istniały dla Niemiec, natomiast po wojnie wpłynęły na zmianę kierunku wykorzystania tych dużych fabryk. Coraz częściej wprowadzano do nich ropę naftową jako surowiec lub w procesach syntezy Fischer-Tropscha zastępowano węgiel gazem. Tak więc nieświadomie rozwój przemysłu paliw w oparciu o węgiel przyczynił się do szybszego rozwinięcia przemysłu petrochemicznego.
Podobnie sytuacja przedstawia się w przemyśle organicznym, opierającym się o przerób ziemiopłodów. Wzrastającego zapotrzebowania na alkohol etylowy i metylowy, aceton, kwas octowy nie można było pokryć w całości z przeróbki płodów ziemnych (ziemniaków, kukurydzy, celulozy i in.), gdyż ze wzrostem stopy życiowej ludzkości silnie wzrasta zapotrzebowanie na artykuły spożywcze, których produkcja wymaga dużych nakładów pracy ludzkiej i często zależy od wahań wynikających z każdorocznego zbioru.
Kiedy więc wprowadzono pierwsze instalacje przemysłowe produkujące alkohole, kwasy, aceton z surowca ropnego i okazało się, że cena na te artykuły może być obniżona, rozwinęła się ta gałąź przemysłu petrochemicznego tak, że – jak to pokazano w tablicy 2 – udział drewna i płodów rolnych jako surowca w przemyśle organicznym zmniejszył się w Stanach Zjednoczonych w okresie 10 lat o 50%,
Leave a reply