Zupełnie inne wymagania stawia się paliwom przeznaczonym do silników Diesla. Zasada jego działania jest inna. Paliwo wstrzykuje się do cylindra, w którym uprzednio sprężono powietrze. Ponieważ to sprężenie jest znaczne, dochodzi bowiem do 35 Atm, powietrze ogrzewa się do wysokiej temperatury, 500-600°C. W tej temperaturze wstrzyknięte paliwo szybko się spala. Wprowadzenie paliwa wyprzedza nieco zakończenie stadium sprężania powietrza, ponieważ zapłon następuje z pewnym opóźnieniem, a nie bezpośrednio po wstrzyknięciu paliwa, bowiem wprowadzenie paliwa trwa jeszcze przez pewien czas po rozpoczęciu spalania. Ciśnienie na skutek spalania wzrasta do 70 Atm. Silniki Diesla dzielą się na trzy grupy: 1) silniki wolnobieżne, o ilości obrotów poniżej 300 na min: 2) silniki średnioobrotowe, o ilości obrotów 300-800 na min: 3) silniki szybkoobrotowe, o ilości obrotów 800-3000 na min. Silniki z głowicą żarową nie są właściwie silnikami Diesla, gdyż pracują one przy znacznie niższych ciśnieniach, wskutek czego temperatura sprężonego powietrza nie wystarcza do spowodowania zapłonu paliwa. Zapłon wywołuje zetknięcie się paliwa z rozżarzoną głowicą.
Do każdej grupy silników Diesla stosuje się inne paliwo. Do silników wolnobieżnych stosuje się najcięższe paliwa. Do silników szybkobież- nych – paliwa najlżejsze. Zjawisko stukania występuje również w silnikach Diesla.
Spowodowane jest ono opóźnieniem zapłonu, na skutek czego nagromadzi się w cylindrze większa ilość paliwa, które następnie spala się bardzo gwałtownie, powodując szybki wzrost ciśnienia. Dlatego za najlepsze uważa się paliwa, których opóźnienie zapłonu jest małe. Jako wzorzec do oznaczenia skłonności paliwa do opóźnienia zapłonu przyjęto węglowodór cetan C10H34, który odznacza się bardzo małym opóźnieniem zapłonu, oznaczonym liczbą 100. Drugim wzorcem jest węglowodór alfa- -metylonaftalen Cu Hi o, który spala się w silniku Diesla bardzo trudno, z dużym opóźnieniem: jego liczba cetanowa równa jest 0. Oznaczenie liczby cetanowej badanego paliwa przeprowadza się w podobny sposób jak oznaczenie liczby oktanowej. Istnieje oczywiście analogia między tymi dwoma liczbami, wskazują one cechy paliwa w sposób przeciwstawny. Paliwo o wysokiej liczbie cetanowej, użyte – o ile byłoby wystarczająco lotne – w silniku benzynowym, wykazałoby niską liczbę oktanową, spalałoby się zbyt szybko, powodując stukanie. Natomiast heptan, oznaczony dla silników benzynowych liczbą oktanową 0, w silnikach Diesla wykazałby dobre własności i wysoką liczbę cetanową. Liczby cetanowe olejów pochodzących z ropy naftowej zawarte są zwykle w granicach 20-60.
Leave a reply