Rok Geofizyczny 1957/58 – ciąg dalszy

We wrocławskim obserwatorium astronomicznym obserwacje plam słonecznych prowadzone były od początku Roku Geofizycznego. W dni słoneczne wykonywane były zdjęcia tarczy słonecznej za pomocą foto- hełiografu (rys. 1), a następnie z klisz wyznaczano całkowitą powierzchnię plam i powierzchnię ich cienia. Pomiary powierzchni wykonywane były za pomocą planimetru na ekranie, na który rzutowano obraz Słońca z kliszy. Powierzchnie plam oblicza się w milionowych częściach powierzchni półkuli Słońca.

Oprócz tego w czasie Międzynarodowego Roku Geofizycznego w różnych punktach kraju prowadzono wizualne obserwacje plam słonecznych, które pozwalały wyznaczyć tak zwaną liczbę Wolfa, tj. liczbę zdefiniowaną następującą formułą:

R = k(10 g + f), gdzie g oznacza ilość grup plam słonecznych, / – liczbę plam we wszystkich grupach, k – pewien współczynnik. Na rysunku 1 został podany przebieg liczb Wolfa w okresie 1957/58, zaś w tablicy 1 powierzchnie plam i liczby Wolfa w okresie od 9 do 13.11.1958 r., oraz ich największe wartości w okresie całego MRG.

Zarówno więc z wykresu, jak i z tablicy wynika, że okres od 9-13 lutego charakteryzował się umiarkowaną liczbą plam i umiarkowaną ich powierzchnią. Grupa plam, która, jak przypuszcza się, spowodowała zjawiska o wyjątkowym natężeniu w tym okresie, była również umiarkowanych rozmiarów, jednak odznaczała się większą aktywnością niż inne plamy.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>