Głównym praktycznym celem meteorologii jest przewidywanie pogody, co ma ogromne znaczenie dla całokształtu współczesnego życia społecznego i ekonomicznego, a zwłaszcza dla komunikacji lotniczej.
Stale rosnące przewozy lotnicze i wzrastający pułap samolotów, stawiają przed meteorologami coraz bardziej złożone i skomplikowane zadania. Jak już wspomnieliśmy, meteorologia jest to przede wszystkim mechanika i termodynamika atmosfery, nic więc dziwnego, że typowe pomiary i obserwacje meteorologiczne zajmują się głównie parametrami termodynamicznymi i mechanicznymi, takimi jak: temperatura, ciśnienie, wilgotność, prędkość wiatru, lub też zjawiskami, które w pośredni sposób informują o przebiegu procesów termodynamicznych i mechanicznych w atmosferze, jak na przykład: opady, chmury, mgły itp. Pomiary te wykonywane są zarówno na powierzchni Ziemi, jak iw wyższych warstwach troposfery i stratosfery (za pomocą specjalnego ekwipunku unoszonego na balonach lub samolotach i przekazującego wyniki pomiarów na Ziemię automatycznie, drogą radiową).
Po tych wyjaśnieniach niejeden czytelnik, zwłaszcza taki, który zna się nieco na prostych pomiarach fizycznych i który może zwiedzał kiedyś stację meteorologiczną, mógłby uśmiechnąć się z politowaniem i zapytać ze zdumieniem: „Jak to, więc dla mierzenia temperatury czy ciśnienia przedpotopowymi termometrami czy barometrami – to, co każdy uczeń szkoły średniej przerabia na lekcjach fizyki – trzeba było organizować Rok Geofizyczny? Jakże można porównywać takie zagadnienia z problematyką i konstrukcją takich cudów współczesnej elektroniki, automatyki i mechaniki precyzyjnej, jakimi są sztuczne satelity?”
Leave a reply