Promieniowanie szybkich cząstek materialnych znajduje również zastosowanie w chemii radiacyjnej, zastosowanie to jest jednak znacznie mniejsze w chwili obecnej, od zastosowania promieniowania gamma. Jako ewentualne źródła promieniowania cząstek materialnych, które mogłyby znaleźć zastosowanie w chemii radiacyjnej, należy wymienić przede wszystkim źródła naturalne i przyspieszacze, czyli akceleratory, nadające cząstkom energię kilku do kilkunastu MeV, ponieważ cząstki o energiach tego rzędu wywołują jeszcze przede wszystkim reakcje chemiczne, a w mniejszym stopniu wchodzą w reakcje jądrowe. Cząstki o wyższych energiach słabiej już oddziaływają z elektronami cząsteczek, a łatwiej ulegają reakcjom jądrowym. Wyjątek stanowią cząstki pozbawione ładunku, neutrony, które nawet w przypadku niskich energii słabo oddziaływają z elektronami, a silnie z jądrami, dzięki czemu neutrony, bardzo ważne dla chemii jądrowej, znajdują małe zastosowanie w chemii radiacyjnej.
Szybkie elektrony, dzięki swej bardzo małej przenikliwości, nie znajdują również na ogół bezpośredniego zastosowania w chemii radiacyjnej, choć ściśle biorąc wszystkie procesy wywoływane przez promieniowanie rentgenowskie lub gamma to w gruncie rzeczy procesy związane z oddziaływaniem wytworzonych przez to promieniowanie w materii szybkich elektronów pierwotnych. Tak więc z promieniowań cząstek materialnych na uwagę zasługują promieniowania cząstek alfa, protonów i do pewnego stopnia ciężkich cząstek powstających w procesie rozszczepienia jądra atomowego. '
Leave a reply